Παραδοσιακά επαγγέλματα που χάθηκαν

Δουλειές που δεν είναι πλέον απαραίτητες, επαγγέλματα που χάθηκαν στο χρόνο και μία Ελλάδα διαφορετική απ'  ότι είναι

σήμερα. Τα παρακάτω επαγγέλματα είναι ένα ταξίδι στα παλιά.

Ο αγωγιάτης ήταν αυτός που πραγματοποιούσε ιδιωτικές ↴↴↴

μεταφορές από ανθρώπους έως εμπορεύματα. Η πληρωμή του λεγόταν αγώγι.

Ο γανωτής ήταν εκείνος που έβαφε τα διάφορα αντικείμενα της κουζίνας, κουτάλια, πιρούνια ή κατσαρόλες, έτσι ώστε να μην οξειδώνονται και να προκαλούν δηλητηριάσεις στους ανθρώπους που τα χρησιμοποιούσαν.

Ο νερουλάς, ένα επάγγελμα που χάθηκε όταν το νερό ήρθε σε κάθε σπίτι. Ήταν εκείνος που τροφοδοτούσε τους κατοίκους με νερό και λειτουργούσε με πελατεία.

Ο πεταλωτής ήταν εκείνος που έβαζε πέταλα στα ζώα, γαϊδούρια, άλογα και μουλάρια.

Ο σαμαράς έφτιαχνε τον απαραίτητο εξοπλισμό για τα μουλάρια, έτσι ώστε να μπορούν να μεταφέρουν ανθρώπους. Το σαμάρι ήταν κατασκευασμένο από σανίδια τα οποία έφτιαχνε με τέτοιο τρόπο ώστε να αγκαλιάζουν την πλάτη του ζώου.

Ο καλαθάς, άλλο ένα επάγγελμα παλιό, που σε μερικές περιοχές υπάρχει ακόμα. Ο καλαθάς έβρισκε καλάμια από τις όχθες των ποταμών, ή των λιμνών, τα έκοβε, τα έπλενε, τα στέγνωνε στον ήλιο κι έπειτα τα έσχιζε σε λωρίδες που έπλεκε.

Κεντήτρια, ένα επάγγελμα που σήμερα τείνει να εξαφανιστεί  είναι της κεντήτριας. Ήταν εκείνη που δημιουργούσε περίτεχνα σχέδια πάνω στο ύφασμα κατόπιν παραγγελίας. Σήμερα υπάρχουν οι μηχανές που αντικατέστησαν αυτή την τέχνη.

Ο λούστρος, ο άνθρωπος που γυρνούσε από γειτονιά σε γειτονιά, καθάριζε τα παπούτσια των ανθρώπων. Είχε ένα ξύλινο κασελάκι που στις πλαϊνές του θήκες είχε τις μπογιές των παπουτσιών και τις βούρτσες του.

Ο γαλατάς, φόρτωνε τα γκιούμια του με το φρέσκο γάλα πάνω στο γαϊδουράκι και ξεκινούσε για την πόλη που δεν είχαν ζώα για ν΄  αρμέγουν το γάλα.-

Επιμέλεια: Στέργιος Γ. Παλπάνης